Het was gelukkig een mooie dag, want met enig lef hadden Hans en mijn persoon wat zaken geregeld die op zijn minst droog weer nodig hadden.
Zo kwamen rond half tien de clubleden met of zonder Touring aan in het uiterste hoekje van Holland
Om vervolgens met een kopje koffie en een “Hoeks” gebakje bij te praten over de ondernomen tocht. Er waren zelfs leden vanuit Zwolle gekomen wat ten zeerste gewaardeerd werd.
Voor de 24 aanwezige clubleden hadden we een druk programma bedacht vandaar dat de normaal 2,5 uur durende rondleiding door het Fort aan den Hoek van Holland in gekort was tot 1,5 uur. Des al niet te min een zeer interessant en aanschouwelijk gemaakt museum waar je weer eens met de neus op de feiten gedrukt wordt dat oorlog voeren geen leuke bezigheid is en zeker niet geweest is.
Nadat de groep weer buiten stond werden de motoren gestart voor een typische rondrit door het Westland. Tuinderijen, kassen, boerderijen, sloten en meer van dat soort zaken passeerden we in deze tocht, waarvan op sommige momenten gedacht werd dat de bereden weg meer door de achtertuin van de tuinders voerde dan dat het openbaar zou zijn. Nou voor de goed oplettende deelnemer klopt dat inderdaad, een van de wegen stond aangemerkt als “eigen weg” maar die wilden wij vanwege zijn karakteristieke uitstraling jullie niet onthouden.
Het was inmiddels 13.00 uur geweest en de magen begonnen geluiden te maken die boven het geluid van de motoren uitkwam, logisch want inmiddels waren we beland bij een recreatie gebied waar een heerlijke picknick te wachten stond. Het aldaar vers gemaakte broodje shoarma ging er gretig in en gelukkig was het droog, ja zelfs de zon liet even van zich zien terwijl men zich de picknick liet smaken.
De rit naar JOOP STOLZE was nog niet klaar want er stond ons nog een hoogtepunt te wachten. Ze worden de alpen van het Westland genoemd; het dak van de veiling Westland. Op een duizelingwekkende hoogte is daar een parkeerdak gecreëerd waar we even een tussenstop maakten. Hier had je een prachtig uitzicht over het Westland van de Maasvlakte tot aan Den Haag en Zoetermeer. We waaiden goed uit ons hemd, maar gelukkig was het droog.
Na het laatste korte tochtje waren we dan toch uiteindelijk bij Joop. Daar stond een heerlijk bakje koffie te wachten en na een inleidend woordje mochten we een uur door zijn verzameling dwalen en verdwalen (in gedachten één van de projecten restaurerend).
Na deze dwaaltocht hebben we afscheid genomen van Joop Stolze Het was inmiddels een uur of 4 en de meeste clubleden wilden huiswaarts keren. Met een laatste groepje hebben we in een cafeetje nog even na zitten pimpelen en praten. We waren het er over eens dat het een geslaagde dag was.
Groeten, Jeroen
